Ardavan Anoosh | اردوان انوش

طبق تحقیقات Gallup در سال ۲۰۲3، فقط ۱۵٪ از کارمندان در جهان واقعاً درگیر کارشون هستن.بقیه یا فقط «حاضرند»، یا حتی از کارشون دل‌زده‌ان. یعنی از هر ۱۰ نفر، ۸ نفر با تمام وجود کار نمی‌کنن.در روان‌شناسی سازمانی، می‌گن: “هیچ‌کس با شور و اشتیاقِ صاحب ایده برای هدف اون نمی‌جنگه.”چون ذهن انسان فقط وقتی فعالانه درگیر می‌شه که حس کنه مالک چیزی‌ه.در مدل انگیزشی هرزبرگ (Herzberg)، عوامل رضایت از کار و نارضایتی از کار یکی نیستند.یعنی حتی اگر حقوق خوب بدی، تا زمانی که حس معنا، رشد و دیده شدن در کار نباشه، آدم‌ها فقط “می‌مونن”، ولی “نمی‌درخشن”.و فکت آخر:طبق داده‌های Harvard Business Review، مدیرانی که خودشون را فدا می‌کنن و ساکت می‌مونن تا تیمشون راحت باشه، در ۸۰٪ مواقع دچار فرسودگی شغلی (Burnout) می‌شن.چون مغز انسان نیاز به «بازخورد عادلانه» داره — اگر فقط بده و نگیره، انرژی‌ش ته می‌کشه.

مصاحبه با محمد حسین آهنیپدر طراحی ج.اهرات با زیبراش در ایرانفعال بازارهای مالیدکتری هوش مصنوعیhttps://www.instagram.com/ahanifx?igsh=aWN0NXphd3M1Y3Vw&utm_source=qr

گاهی زخم یعنی یه جمله از کسی که برات عزیز بوده.گاهی یعنی یه دوست که رفت و دیگه جواب پیامتو نداد.گاهی یعنی جامعه‌ای که توش رشد کردی و مدام حس کردی باید کسی دیگه باشی تا پذیرفته شی.و گاهی یعنی خودت…وقتی از خودت ناامید شدی و خودت رو قضاوت کردی.زخم یعنی لحظه‌ای که قلبت فهمید دنیا اون‌قدری که فکر می‌کردی امن نیست.ولی یه چیز رو باید بگم:زخم نشونه‌ی ضعف نیست.نشونه‌ی اینه که «احساس کردی».و هر کسی که می‌تونه عمیق احساس کنه، ظرفیت رشد و عشق واقعی داره.

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که منظور از کلمه دیزاین یا طراحی چیست؟ چرا ما این‌قدر این کلمه را به کار می‌بریم؟ چند دهه قبل محصول را «می‌ساختند.» دوره‌های آموزشی را «اجرا» می‌کردند. مسیر شغلی «انتخاب» می‌شد. شهرها «بنا» می‌شدند. چارت سازمانی «چیده» می‌شد یا حفره‌هایش (موقعیت‌های سازمانی) «پُر» می‌شد. وب‌سایت را هم «راه‌اندازی» می‌کردند.اما در چند دههٔ اخیر مدام اصطلاح «طراحی» را می‌بینیم و می‌شنویم و به کار می‌بریم.

مصاحبه با تارا تقی پورنقاش و اینفلئونسر هنری

میانگین گفت‌وگوی درونی یک انسان در روز بین ۶۰ تا ۷۰ هزار جمله است.» تحلیل روان‌شناختی:این یعنی ذهن ما هیچ‌وقت ساکت نیست. ما دائم در حال گفت‌وگو با خودمون هستیم — حتی وقتی فکر می‌کنیم در سکوتیم. بخش زیادی از اضطراب‌ها، ترس‌ها و حس‌های منفی‌مون نه از اتفاقات بیرون، بلکه از همین گفت‌وگوهای درونی شکل می‌گیرن. در واقع ذهن، با صدای خودت تو رو شکل می‌ده.اگر اون صدا دائم سرزنش‌گر باشه، ذهنت محیطی ناامن می‌سازه.اما اگر اون صدا حمایت‌گر و آرام باشه، ذهن تبدیل به پناهگاه امن تو می‌شه. از دید مارکتینگ و برند شخصی:در دنیای برندینگ، «لحن برند» تعیین می‌کنه مخاطب چطور تو رو درک کنه. درونی هم همین‌طوره: گفت‌وگوی درونی تو لحن برند درونی توئه.اگر درونت پر از واژه‌های منفی باشه، حتی ناخودآگاه در حرف زدن، رفتار یا محتواهایی که تولید می‌کنی، حس ضعف و بی‌اعتمادی منتقل می‌کنی.برند قوی، اول از ذهن قوی شروع می‌شه.

مصاحبه با سانی شکوری مدیر فروش و بازاریابی هلدینگ طرفه نگار - حسابداری هلوتینزاپ

باور فراوانی مفهومی است که بر اساس آن، فرد جهان را سرشار از فرصت ها، منابع و امکانات می بیند. این نگرش برخلاف ذهنیت کمبود است که فرد را در ترس، اضطراب و رقابت نگه می دارد. کسانی که باور فراوانی را در خود نهادینه کرده اند، به جای تمرکز بر نداشته ها، روی داشته هایشان و امکانات بی پایان جهان تمرکز می کنند. اما چگونه می توان این باور را در زندگی تقویت کرد؟ اولین قدم، آگاهی از الگوهای ذهنی قدیمی است. بسیاری از افراد در خانواده هایی رشد کرده اند که به آن ها آموزش داده شده منابع محدود هستند و برای رسیدن به موفقیت باید سخت تلاش کرد و با دیگران رقابت داشت. این طرز فکر می تواند مانعی برای پذیرش باور فراوانی باشد. پس، شناخت این افکار و تغییر آن ها، نقطه آغاز مهمی است. تمرکز بر شکرگزاری نیز یکی از راه های مؤثر برای تقویت باور فراوانی است. وقتی فرد به داشته های خود توجه کند و برای کوچک ترین نعمت ها سپاسگزار باشد، ذهنش از حالت کمبود خارج شده و به سوی فراوانی سوق داده می شود.

مصاحبه با نیما ذوقیفعال و متخصص صنعت فشنفارغ التحصیل فشن مارکتینگ از کالج رافلز کوالالومپورمدیربازاریابی مرکز خرید سانامدیر برند گردیه از مجموعه سرژهامروز به عنوان دبیر انجمن نشان های تجاری پوشاک ایران فعال و به توسعه برندهای پوشاک در حوزه مد و فشن کمک می کند.

قبل از اینکه بریم سراغ تحلیل‌ها، اجازه بده چندتا فکت علمی بهت بدم که پایه‌ی این بحثه:مغز انسان از نظر تکاملی هنوز همون مغزیه که ۵۰ هزار سال پیش داشته!یعنی ساختار کلی مغز ما هنوز متناسب با زندگی شکارچی-گردآورنده‌ست، نه زندگی شهرنشینی، دیجیتال یا کاری امروزی.مغز ما برای بقا طراحی شده نه موفقیت.یعنی تصمیم‌هایی که می‌گیریم، اغلب برای «زنده موندن» در دنیای قدیم طراحی شدن نه «پیشرفت» در دنیای امروز.حدود ۸۰٪ از رفتارهای ناخودآگاه ما بازتابی از رفتارهای تکاملی اجدادیه.حتی چیزهایی مثل اضطراب، حسادت، قضاوت، یا حتی الگوی خواب ما هم ریشه در اون دوران داره.روان‌شناسی مدرن می‌گه: «انسان امروز در قالبی زندگی می‌کنه که مغزش برای اون ساخته نشده.»یعنی ما توی شرایطی هستیم که ابزار تصمیم‌گیری‌مون هنوز برای شرایط چند ده هزار سال پیشه.روابط اجتماعی هم ریشه در قبیله‌گرایی داره.مغز ما برای زندگی در گروه‌های ۱۵۰ نفره طراحی شده، نه شبکه‌های اجتماعی با میلیون‌ها نفر.این یعنی: ما «مدرن» نیستیم، ما فقط «مدرن زندگی می‌کنیم». و اگر این تضاد رو درک نکنیم، همیشه درگیر رفتارهایی می‌مونیم که مسیر موفقیت‌مون رو کند یا حتی منحرف می‌کنن.

شیدا قاسمی دختر مستقلی که داستان برندها را برامون می گه و اونها را تجزیه و تحلیل می کنه.از مسیر شکست هاش برمون میگه و ما رو با خودش میبره به مسیر پر فراز و نشیب زندگیش.

بیا از یه تصویر واقعی شروع کنیم…تو سال‌ها درس خوندی، شب تا صبح برای امتحان‌ها بیدار موندی، یه عمر به خودت گفتی «زحمت می‌کشم تا موفق شم»؛ ولی حالا که سی‌سالته هنوز داری قسط خونه می‌دی، هنوز ماشینت اونیه که ده سال پیش آرزوش رو داشتی، هنوز داری حساب می‌کنی تا آخر ماه کم نیاری.و بعد… یه روز توی اینستاگرام، می‌بینی یه نفر که حتی جمله‌هاش رو هم درست نمی‌تونه بنویسه، با ویدیو گرفتن از قهوه‌خوردنش توی پاریس پولی درمیاره که تو توی یه سال هم نمی‌سازی.و اون لحظه، یه چیز توی وجودت می‌لرزه. یه چیزی بین خشم، ناامیدی و یه حس سنگین به اسم «حسادت».همین‌جاست که «هوک روسی» می‌خوری.نه از رقیبت، نه از دنیا، نه از بقیه… از خودت. از انتظاراتی که داشتی و برآورده نشدنش

مصاحبه با راحیل شادکامسفیر بهزیستی و شیرخوارگاه آمنهنویسنده کتاب

بذار یک تصویر بسازیم.فرض کن دختری ۲۴ ساله‌ای هستی که تازه کار پیدا کردی، برنامه داشتی برای سفر، برای عشق، برای پیشرفت. یهو یک روز مادرت مریض می‌شه. یا پدرت سکته می‌کنه. یا خانواده‌ات طلاق می‌گیرن. همه چیز در چند هفته می‌ریزه به هم.تو می‌مونی و یک عالمه مسئولیت.باید بری کار کنی. باید پول دربیاری. باید مراقب باشی. باید قوی باشی.اما در درونت، یک صدای کوچیک مدام می‌گه: «این حق من نبود.»از نگاه روانشناسی، اینجا ما وارد فاز سوگ پیچیده می‌شیم. سوگی نه فقط برای از دست دادن یک عزیز، بلکه برای از دست دادن زندگی‌ای که فکر می‌کردیم حقمونه.از نگاه مدیریت و مارکتینگ در فشن، این شرایط مثل یک برندیه که ناگهان بازارشو از دست می‌ده. همه‌چی رو از صفر باید بازتعریف کنه. منابعش کمتر شده، ولی توقعات ازش بالاست. برندهایی که دوام میارن، اونایی هستن که بپذیرن شرایط عوض شده، و خودشونو دوباره بسازن.

رضا مهدویآژانس برندسازی و خلاقیت رضا مهدوی توسط رضا مهدوی در سال 1400 تاسیس شد. رضا مهدوی، با بیست سابقه در حوزه تبلیغات ، بازاریابی و برندسازی با برندهای بزرگ ایرانی و بین‌المللی به عنوان مدیر برند، مدیر بازاریابی و یا مشاور برند همکاری داشته است. تدوین استراتژی برند همراه اول، مدیریت برند آپارات؛ طراحی و اجرای اولین مسابقه استعدادیابی آپارات با نام اعجوبه‌ها، مدیریت برند رایتل و طراحی و اجرای ده‌ها کمپین موفق تبلیغاتی در رایتل، مدیریت بازاریابی هیوندای موتور و لانچ خودروهای آزرا، توسان، سانتافه، کوپه و… ، تدوین سند استراتژی برند فیلیمو و طراحی کمپین های موفق تبلیغاتی همچون کمپین معرفی سریال زخم کاری۲، طراحی کمپین موفق ازکی با عنوان «سبیل گذاشتم گرو»، کمپین موفق مهمات مهمونی از برند TNT ، برندسازی مجدد(ریبرندینگ) آیبولک یکی از بزرگترین فروشگاه‌های آنلاین پوشاک ایران، برندسازی مجدد(ریبرندینگ) عسل بانو، یکی از بزرگترین و معتبرترین فروشگاه‌های آنلاین لوازم آرایشی بهداشتی ایران، برندسازی مجدد(ریبرندینگ) جوپا تولید کننده جوراب، و ده ها پروژه موفق دیگر بخشی از سوابق اجرایی رضا مهدوی و تیمش است.

خیلی وقتا ما فکر می‌کنیم ادامه دادن یعنی جنگیدن، یعنی تغییر دادن شرایط، یعنی تلاش برای قانع کردن بقیه. اما واقعیت اینه که گاهی ادامه دادن فقط و فقط با پذیرش ممکن میشه.پذیرش یعنی چی؟ یعنی دیدن واقعیت، همون‌طور که هست. بدون قضاوت. بدون جنگیدن با چیزی که خارج از کنترل ماست. چرا پذیرش مهمه؟از نگاه روانشناسی، وقتی ما نمی‌پذیریم، وارد یک چرخه خودخوری می‌شیم. مدام با خودمون حرف می‌زنیم، می‌گیم چرا اون آدم اینجوریه؟ چرا منو درک نمی‌کنه؟ چرا مامان و بابام به خواسته‌های من توجه نمی‌کنن؟ چرا شریک زندگیم رفتار مناسبی نداره؟ و این "چرا"ها تبدیل می‌شن به انرژی منفی که روان ما رو خسته می‌کنه.از نگاه مدیریت و فشن مارکتینگ هم همینطوره. یک برند وقتی شرایط بازار رو نمی‌پذیره، شکست می‌خوره. مثلاً فرض کنید مدتی مشتری‌ها دنبال مینیمالیسم می‌رن، اما برند لج می‌کنه و می‌گه "نه! من فقط طرح‌های پرزرق‌وبرق می‌زنم." نتیجه؟ مشتری‌ها رو از دست می‌ده. پذیرش یعنی دیدن بازار همون‌طور که هست، نه همون‌طور که دوست داریم باشه.

مصاحبه با اردلان عظیمیان و عرفان مومنتودو دوست که با هم شراکت می کنن.کار کردن به سبک کف خیابون!!راه اندازی رستوران های مطرح تهران.

مصاحبه با دکتر محمدحسین رسولیدندانپزشکمشاور کسب و کارهای حوزه پزشکیمدیرعامل استارتاپنویسنده کتاب

برنامه ریزی استراتژیک یک فعالیت رسمی استنخستین نکته‌ای که باید به خاطر داشته باشید این است که برنامه ریزی استراتژیک، یک فعالیت کاملاً رسمی است که چارچوب مشخصی برای آن تعریف می‌شود.منظور از رسمی بودن این است که مدیر ارشد در بالاترین سطح شرکت، رسماً تصمیم می‌گیرد که برنامه ریزی استراتژیک انجام دهد.سپس این مسئله به مدیران میانی و مدیران عملیاتی ابلاغ می‌شود که «باید برنامه ریزی استراتژیک انجام دهیم.»در ادامه، جلسات مشخصی با دستور جلسه‌ از پیش‌ تعیین‌شده برگزار می‌شود و مثلاً می‌گویند: در این جلسه می‌خواهیم چشم انداز سازمان را بررسی کنیم.یا مثلاً گفته می‌شود که در این جلسه می‌خواهیم ماتریس SWOT فعالیت‌ها را استخراج کنیم.در نهایت هم، یک سند استراتژیک تنظیم می‌شود و چیزی در حجم یک دفترچه یا حتی کتاب، به عنوان خروجی جلسات تنظیم می‌شود و آن را به عنوان برنامه استراتژیک شرکت در نظر می‌گیرند.این برنامه استراتژیک معمولاً توسط مدیرعامل به مدیران میانی ابلاغ می‌شود و آن‌ها هم برنامه عملیاتی خود را بر اساس همین سند ابلاغ شده تنظیم می‌کنند.

مصاحبه با علیرضا محسنیدکتری کسب و کارمشاور و راه انداز رستوران